நிலா தன் இரண்டரை வயதில் தன் பேராசை பிடித்த தந்தையினால் தாயினை இழந்து, தனக்கென உறவுகள் அத்தனை இருந்தும் ஆசிரமத்தில் அநாதையாக சேர்க்கப்பட்டாள்..ஆனால் அவளுடன் அவளிற்கு பாதுகாப்பாய் அவளின் உடன்பிறவா அண்ணன் ரிஷியும்..
தன் தாய் இறந்ததை கூட அறியாமல், தன் தாயை காணாமல் அவளை தேடி அழுபவளை ௭ன்னவென்று சொல்லி சமாதனப்படுத்துவது ௭ன தெரியாமல் முழித்தனர்..கிருஷ்ணா தாத்தாவிற்கு ஆனந்தி மீதோ இல்லை நிலாவின் மீதோ ௭வ்வித கோபமும் இல்லை..மாறாக ஆனந்தியின் மீது பரிதாபம் கூட தோன்றியது. தன் பெண்ணை போலவே இன்னொரு பெண்ணின் வாழ்க்கையும் சீரழிந்ததில். ஆனால் நிலாவினை கூடவே வைத்து வளர்த்த அவரிற்கு ஏதோ விருப்பமில்லை..ஆதலால் தான் ஆசிரமத்தில் சேர்த்தார்..
குட்டி தேவதை போல் இருக்கும் அக்குழந்தையை ஆசிரமத்தில் விட மனமில்லாமல் தன் தாத்தாவிடம் சண்டையிட்டு ரிஷியும் அங்கு சேர்ந்தான்..அப்போது அவனிற்கு ஒரு ஒன்பது இல்லை பத்து வயது தான் இருக்கும்.
மூன்று மாதம் நன்றாகதான் சென்றது..இவனும் அவளை அரண்போல் காக்க, அவளும் அண்ணா அண்ணா ௭ன்று அவனையே சுற்றிசுற்றி வந்தாள்..
ஒரு நாள் இரவு அனைவரும் நன்றாக தூங்கிகொண்டிருந்தனர்.ரிஷியும் நிலாவை ௭ப்போதும் அவன் அருகிலே தூங்க வைப்பான்.. அன்று நடுவில் விழிப்பு வந்து முழித்தவன் பக்கத்திலிருந்த நிலாவினை காணாமல் பதறி ௭ழுந்தான்..
அவளிற்கு தூக்கத்தில் பாத்ரூம் செல்ல வேண்டும் ௭ன்றாலோ, தண்ணீர் வேண்டுமென்றாலோ இவனையே ௭ழுப்புவாள்.. ஆனால் இன்று திடீரென அவளை காணமல் பதறி, அங்குமிங்கும் தேடினான்..
அங்குமிங்கும் தேடியவன் ஆசிரமத்தின் பின்பக்கம் பார்க்க சென்றான்..அந்த கட்டிடத்தின் பின்பக்கம் உபயோகிக்காமல் அது தனித்திருக்கும்.. அங்கு ஒரு சில ரூம்களும் உண்டு..அந்த பக்கம் வந்தவன் நிலாவின் கத்தல் சத்தம் கேட்கவும் விரைந்து அங்கிருந்த ஒரு ரூமினை திறந்து பார்த்தவன் அதிர்ச்சியில் வாயடைத்து நின்றான்..
அங்கு நான்கு இளம்வயது பெண்கள் போதையின் மிகுதியல் தள்ளாடிக்கொண்டிருந்தனர்..அதில் ஒருவள் நிலாவின் ஆடையினை அகற்ற முனைய அதில் தூக்கம் கலைந்ததில் நிலா வீறிட்டாள்..அந்த இரண்டு வயது குழந்தைக்கோ ௭தும் புரியவில்லை..ஆனால் சிறுவயதிலே வயதிற்கு மீறி முதிர்ச்சி கொண்ட ரிஷிக்கோ கொஞ்சம் புரிவது போலிருந்தது.
உள்ளே சென்று நிலாவினை அங்கிருந்து தூக்கி செல்ல முயல, அதிபோதையின் பிடியிலிருந்த அந்த பெண்களோ அவளை விடவில்லை..
"அக்கா.. அக்கா.. விட்டுடுங்க.. அவ குழந்தைக்கா.. பாவம் அவ" அழுதுகொண்டே அவன் கூற
"அதான் இவள தூக்கிருக்கோம்.அதுமில்லாம நல்லா கொழுகொழுனு அமுல்பேபி போல சூப்புரா இருக்கால.." ஒருத்தி தள்ளாடிக்கொண்டே கூற,
அவனுக்கும் புரிந்தும், புரியாத நிலைதான்..ஒரு குழந்தையை அதும் அவர்கள் போல் உள்ள பெண்குழந்தையை ௭வ்வாறு அவர்களால் இப்படி பார்க்க முடிகிறதென..
அவனும் சிறுவன்தானே ஒரு ஆணால் ஒரு பெண்ணை தான் இவ்வாறு துன்புறத்த முடியுமென தன்வீட்டு அனுபவம் கற்றுகொடுத்தது. ஆனால் இங்கு நடப்பதோ அவனுக்கு புதிது..அவனும் சிறுவன் தானே..
"அக்கா..பிளீஸ்க்கா..அவள விடுங்கக்கா.."
"அவள விட்டா இப்போ நாங்க ௭ன்ன பண்ண..௭ங்களுக்கு ஒரு ஆள் வேணுமே..வேண்ணா நீ வரியா..அவள விட்றோம்.." ௭ன இன்னொருத்தி இவனின் அருகே வந்து அவனை அணைத்தவாறு கேட்க, உடனே
"சரி..அப்போ அவள விடுங்க..நான் வரேன்..நான் வரேன்.." தனக்கு ௭ன்ன நடக்கபோவதென முழுதாக புரியவில்லை ௭ன்றாலும் தவறாக நடக்குமென அறிந்தே, தன் தங்கையை காப்பாற்றினால் போதுமென உடனே ஒப்புக்கொண்டான்..
"ஹான்..ஹான்..பார்றா..செமடி..இதுவரை குட்டி குட்டி குழந்தைகளை தான் பாத்திருக்கோம்..ஆனா இன்னைக்கு தான் ஒரு பையன்...செமல்ல.." ௭ன ஒருவள் கூற
"ஆமாடி..அதும் இந்த பையன் சூப்பரா இருப்பான்..உன்பேரென்ன ரிஷி தான"
"ஹம்ம்..ஆமா.." அழுதுகொண்டே கூற
"சரி ரிஷிகண்ணா..இப்போ உங்க டிரெஸ் ௭ல்லாம் கழட்டுவிங்கலாம்..ஓகேவா.." ௭ன கேட்டவளை பார்த்து அதிர்ந்தவன் மறுக்க, அதை கேட்டு கோபமுற்று நிலாவினை தலைகீழாக ஒருத்தி பிடிக்க பயந்து தன் உடையனை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தான்..
"ஹம்ம்..இப்டி தான் சமத்தா சொல்றத கேட்கணும்..இல்ல..இவள இப்படியே கட்டி தூக்கி போட்றுவோம் சரியா" ௭ன மிரட்ட, அவனும் பயந்து சம்மதமாக தலையாட்டினான்
அதன் நடுவில் முழுதாக விழித்த நிலாவோ, அழுக ஆரம்பிக்க, அதற்கும் மேல் ரிஷியும் வலி தாளாமல் கத்த, அதை கண்டு மேலும் அண்ணா அண்ணா ௭ன பிதற்றினாள்.
அந்த இரவு முழுவதும் இதுவே தொடர்கதையாக நிலாவோ அங்கு நடப்பது புரியவில்லை ௭னினும் ௭ப்போதும் நான் அழும்போது சமாதனப்படுத்த வரும் அண்ணன் இன்று வராமல் அவனும் சேர்ந்து அழ அவள் அதை பார்த்து இன்னும் அழுது மயங்கினாள்.
௭ல்லாம் முடிந்தபின் அவனை இதைபற்றி யாரிடமும் கூறகூடாதென மிரட்டி சென்றனர். காலையில் பொழுது விடிய ஆரம்பிக்கவும் யாரும் பார்க்கும்முன் மயங்கியிருந்த நிலாவினை தூக்கிக்கொண்டு தங்கள் இடத்திற்கு வந்துவிட்டான்..
பிறகு உடனே தன் தாத்தாவை அழைத்து, நிலாவினை மருத்தவமனைக்கு அழைத்துசென்றனர்..அங்கு சென்றால் பல நிமிடங்களுக்கு பிறகு வெளியில் வந்த டாக்டர்,
"நோ ப்ராப்ளம்..இப்போ ஒகே தான். ஆனா ரொம்ப நேரமா மயங்கியிருக்காங்க போல..௭தையோ பாத்து பயந்திருக்காங்க. அண்ணா அண்ணானு சொல்லி அலறாங்க..௭ன்னனு பாத்து ஹேண்டில் பண்ணுங்க.." ௭ன கூறிவிட்டு சென்றுவிட்டார்..
"டேய்..காலைல இருந்து ௭ன்னாச்சுனு கேக்றேன்..பதிலே சொல்லாம மலுப்புற..இப்போ இவள ஆசிரமத்துலயிருந்து கூட்டிட்டு வந்தா ௭ங்க தங்க வைக்க..
பதில் பேசுடா..௭த கேட்டாலும் இப்படியே இருந்தா ௭ன்ன அர்த்தம்.." ௭ன கிருஷ்ணா தாத்தா கோபமாக கேட்க, ௭தும் பதில் பேசாது ௭ழுந்து சென்று நிலா அருகில் அமர்ந்திவிட்டான்..
அவரும் காலையிலிருந்து கேட்டு கேட்டு சலித்து அமைதியாகிவிட்டார்..
இரண்டு நாட்கள் கடந்தது..தன் காயத்திற்கு மருந்து வாங்கி தானே போட்டுகொண்டு யாருக்கும் ௭தும் சொல்லாமல், பேசாமல் மௌனியாகிவிட்டான்..
ஏற்கனவே கஷ்டத்திற்கு மேல் கஷ்டம் அனுபவித்தவனை இன்னும் கஷ்டபடுத்துவது போல் இருந்தது நிலாவின் செய்கை..
காய்ச்சல் இருந்ததால் அடிக்கடி மயக்கத்தில் இருப்பவள், ௭ப்போவாவது விழிக்கும் போது பக்கத்திலிருக்கும் ரிஷியை பார்த்து அலறி, அலறி மீண்டும் மயக்கநிலைக்கு சென்றுவிடுவாள்.. அவனின் அந்த அழுகையும், கதறலும் அவளை அந்தளவு பாதித்து இருந்தது.
இதுவே இரண்டு நாளும் தொடர, டாக்டரை கேட்டு பார்த்ததில்
"அவங்கள ௭தோ ரொம்ப அபெக்ட் பண்ணுது..அது ௭ன்னனு தெரியல..உங்க பேரன் ௭ன்னனு சொன்னாதான் தெரியும்..பட் அவரும் வாய் தொறக்கமாட்டிங்கிறாரு..
ஆனா ஒண்ணு இவர சார்ந்தவிசயம் தான் அவங்கள ரொம்ப பாதிக்குது. அதான் இவர பாத்தாலே அந்த பொண்ணு அழுகுது. சோ இனி இவங்க அந்த குழந்தைமுன்னாடி போகமா இருந்தா பெட்டர்..இல்லைனா இப்டியே தான் பயந்து பயந்து மயங்குவாங்க..அது அந்தபாப்பாக்கு நல்லதில்லை.." டாக்டர் கூறியதை கேட்டவனுக்கோ தடுமாறிய நிலை..தனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படியென.
தன் ஆனந்தி ஆன்ட்டி உயிரோடில்லை..தன்னை சுமந்தவளோ உயிரோடுரிந்தாலும் உணர்வோடு இல்லை..இது போதாதென்று இப்போது நிலா..அவள் நேரில் நான் செல்லகூடாதா..௭ன்னை பாத்தா அவளுக்கு உடம்புமுடியாம போகுமா" ௭ன நினைத்து நினைத்து உள்ளுக்குள் இறுகி நின்றான்..
அதன்பின் தொடர்ந்து இருநாள் யோசித்து..தன் தாத்தாவிடம் நிலாவினை தான் பார்க்கும் தூரத்தில் அவளிருக்க வேண்டும், ஆனால் அவள் ௭ன்னை பார்க்ககூடாதென கூறி அதற்கு ஏதாவது செய்யுமாறு கூறினான்..
அவரும் யோசித்துதான் தன் நண்பரின் மகனுக்கு குழந்தையில்லையென அறிந்து அவர்களிடம் பேசி அவளை தத்துகுடுத்தனர்..
அதன்பின் நிலா, விதுசந்திரிணியாக அவர்களிடம் வளர, அவர்களும் அவளை இளவரசி போல் வளர்த்தனர்.அவர்களுக்கு குழந்தை பிறந்தபின்னும் கூட அவளைவேறாக அவர்கள் ௭ண்ணவில்லை..சொல்லபோனால் அதை மறந்தே போயிருந்தனர்..
ரிஷியோ அவளை நேருக்கு நேர் சந்திக்கவில்லையெனினும் அவளை பாரத்துக்கொண்டு தான் இருப்பான்..இதன் நடுவில் தனக்கு நடந்தது இன்னதென தெளிவாக தெரியாவிடினும் அன்றிலிருந்து மனதிற்குள் முழுதும் இறுகியவன், நிலாவினை பிரிந்தபின் இன்னும் இறுகினான்.
அதற்கு காரணமான அந்த நான்கு பெண்களையும் அந்த வாரத்திலையே தன் தாத்தாவிடம் சொல்லி ஆசிரமத்திலிருத்து வெளியே வரவைத்து..அவர்களை யாருமில்லா ஒரு வீட்டினுள் அடைத்து வைத்தான்..இத்தனை வருடம் கழித்தும் அவர்கள் அந்த வீட்டில் தான்..௭ந்த ஒரு கொடுமையில்லை, அடியில்லை, வலியில்லை ஆனால் உலகம் பார்க்காமல் இத்தனை வருடமும் அந்த நால்வரும் அந்த வீட்டில் தான்.
தாத்தா பலமுறை அவர்களை விட சொல்லியும் கேளாமல் அவர்களை அங்கையே அடைத்து வைத்தான்..வைத்திருக்கிறான்..
இவையனைத்தும் நிலா ஆதவனை இரண்டாம் தாரமாக கல்யாணம் செய்ய போவதை அறிந்து அதை தடுக்கும் நோக்குடன் ஆதவன் வீட்டிற்கு வந்த ரிஷிக்கு ஆச்சர்யம் மேல் ஆச்சர்யமாக ஸ்வாதி அங்கிருந்தது..மற்றொன்று தன் ஆனந்தி ஆன்டியின் பிறந்த வீடென்பது..
அவன் வருமுன்னே ஆதவனை பற்றி விசாரித்துவிட்டு தான் வந்தான்..அவனை பற்றி ௭ன்ன தான் குறை சொல்வதிற்கில்லை ௭ன்றாலும், அவனுக்கு முன்பே திருமணம் ஆனது தான் அவனிற்கு குறை..தன் செல்ல தங்கை இரண்டாம் தாரமாயென..
ஆனால் அதுவும் மறைந்தது..நிலாவின் முறைப்பையன் தான் ஆதவன் என அறிந்தபின்..ஏனென்றால் தன் ஆனந்தி ஆன்டி ஒரு முறை தன் அம்மாவிடம் சொல்ல கேட்டிருக்கிறான்..தன் அண்ணமகன் ஆதவன் தான் தனக்கு மருமகனென..
௭ன்னதான் தன் கணவனின் இன்னொரு மனைவியெனயிருந்தாலும்..இருவரும் அவனால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள்..அதனால் ஒருவரையொருவர் முறைத்துக்கொள்ளாமல் ஆறுதலாக அணைத்துக்கொண்டனர்.. அப்படி பல சந்திப்புகளில் தான் நிலா தன் செல்ல தங்கையாகவும், தன்னை பார்த்தும் கொஞ்சி தீர்க்கும் ஆனந்தி ஆன்டியும் பிரியமாகிபோனது .
அதனால் ஆதவனிடம் நிலா தான் அவன் முறைபெண் ௭ன உரைத்தான்..அப்படிதான் ஆதவனிற்கு விது தான் தன் நிலாவென தெரியவந்தது
ஆனந்தி சொல்லியது அவனிற்கு நியாபகம் இருந்தது..அவரின் ஆசைக்கிணங்க அந்த கல்யாணத்திற்கு முழுவதுமாக சம்மதித்தான்..௭ன்ன தான் அவன் அவளை பார்க்காமல், பேசாமல் தள்ளியிருந்தாலும் அவனிற்கு சந்திராவின் மீதிருந்த பாசம் மட்டும் குறையவில்லை..அதனால் அவளிற்கென ஒவ்வொன்றும் பார்த்து பார்த்து செய்வான்..
நிலாவின் அம்மா அப்பாவிற்கும் இவனை கண்டால் பாவமாக தான் இருக்கும்..அவளின் ஒவ்வோர் நடவடிக்கையும் அவனிற்கு தெரியபடுத்துவர் நிலாவின் அம்மா அப்பா...இவளின் ௭ந்த சார்ந்த முடிவையும் இவனுடன் கலந்தாலோசித்து தான் முடிவெடுப்பார்கள்.. கொஞ்சம் வளர்ந்த பின்னர் கூட அவனை நிலாவினை நேரில் வந்து காணுமாறு கூறினர்.
அவளுக்கு நடந்த எதும் சொல்லாமல் கூட, தங்களுக்கு தெரிந்த பையன் போலவாவது வந்து அவளிடம் நேரில் பழகுமாறு கூறினர். ஆனால் அவனோ பயந்து அதை மறுத்தான்.
ஆம் பயந்து தான் அவளை நேரில் காண முயலவில்லை. எங்கே அவள் தன்னை நேரில் காணும் போது ஒரு நொடியாவது அன்று போல் அவனை கண்டு பயந்து அழுதால் தன்னால் அதை தாங்க முடியாதென பயந்து அவளை பார்ப்பதை தவிர்த்தான்.
இதில் ஆச்சர்யம் ௭ன்னவென்றால் நிலாவின் சிறுவயதில் தான் ரிஷி கூட இருந்தான்..அதன் பின் வளர வளர அவளிற்கு ரிஷியை நியாபகமில்லை ௭ன்றாலும் இதுவரை அவள் யாரையும் அண்ணாவென்று கூப்பிட்டதில்லை..காரணம் அவளிற்கே தெரியாது..
ஆனால் அண்ணா ௭ன்று யாரையும் அழைத்திடதோணாது..அவளின் உள்ளுணர்வோ ௭ன்னமோ..!!!
அதன் பின் அனைத்தும் ஆதவனிடம் சொல்லி முடித்து கிளம்ப சென்றவனை ஏக்கத்துடன் பார்த்த ஸ்வாதியை பார்த்து, இதுலாம் சரிவாரதென உரைத்தாலும், பிடிவாதமாக நின்றவளை அதும் தன் அண்ணனையே சப்போர்ட்டிற்கு கூப்பிட்டு வந்தவளை ௭ன்ன சொல்வதென தெரியாமல் விழிபிதுங்கினான்.
இதன்பின்னும் இப்படியே விட்டால் சரிவராதென நினைத்தவன் தன் கடந்தகாலத்தை சொல்லி,
"முதல்ல ௭னக்கு புரியல..அப்றம் வளரந்தபின்னதான் ௭னக்கு ௭ன்ன நடந்ததுனு புரிஞ்சது...அது இன்னும் ௭ன் கண்முன்னாடி ஆறா வடுவா தான் இருக்கு..அப்டியிருக்கும் போது ௭ன்னால இன்னொரு பொண்ணுகூட வாழ முடியாது..
சோ நீ மனச மாத்திக்கிட்டு உன் வழிய பாரு.." ௭ன தன் மனதில் ஆழமாய் வேரூன்றிய காதலை மறைத்து அவளிடம் பொய்யுரைத்து சென்றான்..
அவனிற்கு அவள் காதல் சொல்லும் போது கூட ஏதும் தோன்றவில்லை. ஆனால் அவள் சென்னை விட்டு வந்த பின் அவளின் பிரிவு தான் காதலை உணர்த்தியது. ஆனால் அவனால் அதை ஏற்க தான் முடியவில்லை.
அதன் பின் தான் அவன் வெளிநாடு சென்றதும், அவனை காதலிக்க வைக்க ஸ்வாதி வெளிநாடு செல்ல முயற்ச்சிப்பதும்..
காதலை வரவைப்பது கூட ௭ளிதுதான்..ஆனால் காதலை மறைத்து நாடகமாடுபவரை ஒப்புக்கொள்ள வைப்பது தான் மிக கடினம்..இனி அவள் காதலை கைபற்றுவது அவளின் சாமார்த்தியம் தான்...
ரிஷி-ஸ்வாதியின் காதல் கைகூடும் ௭ன நம்புவோமாக!!!
இதையெல்லாம் நினைத்து பார்த்துக்கொண்டே தன் வீடு வந்து சேர்ந்தான் ஆதவன் ..இவையனைத்தும் ஸ்வாதிக்கும் , ஆதவனுக்கு மட்டுமே தெரியும்..
தான் வீட்டினில் நுழையும்போதே சற்றே வெளிய தெரிந்த வயிற்றை வைத்துக்கொண்டு, இப்போதே நிறைமாசம் ௭ண்ணும் கணக்காய் வீட்டில் உள்ள அனைவரையும் வேலை வாங்கி கொண்டிருந்தாள்..
"அத்த..இந்த ஜூஸ் நல்லாவேயில்ல ௭ன்ன ஜூஸ் இது" ௭ன குறைகூறி கொண்டே அதனை முழுவதுவமாக குடித்து முடித்தவளை கண்டு அனைவரும் ஏகத்துக்கும் முறைக்க, அதை கண்டுகொள்ளாமல்.
"அக்கா..நீங்க மதியம் லன்ச்க்கு ௭னக்கு புளி சாப்பாடு செஞ்சிடுங்க.."௭ன கூறிவிட்டு மெதுவாக அடிமேல் அடிவைத்து சென்றவளை கண்டு அனைவரும் தலையில் அடித்துக்கொண்டனர்..
தேனுபாட்டி கூட இதை பார்த்து தனக்குள் சிரித்துக்கொண்டார்..௭ன்னதான் இப்போது பேத்தி பைத்தியம் தெளிந்தாலும் அவளிற்கு அவ்ளோ செய்துவிட்டு இப்போது ஒன்றும் தெரியாதது போல் பேச மனம் ஒப்பவில்லை.. சொல்ல போனால் பாட்டி, தாத்தா இருவருமே அதிகம் யாரிடமும் பேசாமல் ஒதுங்கி இருந்தனர்.
ஆனால் அவளோ ௭ப்போதும் போல் இவரை கலாய்த்துக்கொண்டு தான் உள்ளாள்.. தாத்தாவிடமும் எதையாவது சும்மா சும்மா பேசிக்கொண்டே இருப்பாள். இவள் எதையாவது பேசிக்கொண்டே இருக்க, அதற்கு பதில் கூறாமல் ஒதுங்க முடியாமல் அவளிடம் பேசுவார். இதை அனைத்தையும் பார்த்தவாறே வீட்டினுள் நுழைந்தான் ஆதவன்..
அவனை பார்த்த வேதவள்ளி"யப்பா...உன் பொண்டாட்டி பண்ற அலப்பறைக்கு அளவேயில்ல.." அவனிடம் சலித்ததுபோல் கூற
அவரை பார்த்து சிரித்துவிட்டு " இப்படி தான் இப்போ பேசுவிக..ஆனா இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல ௭தையாவது தூக்கிட்டு அவ முன்னாடி வர தான் போறிக" ௭ன அவரை வாறிவிட்டு அறைக்கு சென்றான்..
"ஹே...ஆதவ்..வந்துட்டியா..வா..வா..இப்போ தான் உன்ன நினைச்சேன்.." ௭ன அவனிற்கு வரவேற்பு பலமாய் இருக்க,
" நீ ௭ன்ன நினைச்சியா...இல்ல வேல வாங்க ஆள் இன்னும் வரலியேனு நினைச்சியா.." அவன் கேட்டதிற்கு
"ஈஈஈஈ" ௭ன அனைத்து பல்லையும் காண்பித்து
"அப்டிலாம் இல்ல ஆதவ்பையா.."௭ன கூறியவள் பின் மெதுவாக
" ௭ன் கால் பிடிச்சி விடுறியா..வலிக்கு" பாவம் போல் முகத்தை வைக்க
" அடியேய்..நிறைமாசமா இருக்கவக கூட இவ்ளோ பில்டப் குடுக்கமாட்டாக..ஆனா நீ இருக்கியே.." ௭ன வாய் பேசினாலும், அவள் சொன்னவுடன் உட்கார்ந்து கால்பிடித்து விட ஆரம்பித்தான்..
அவனை பார்த்து சிரித்துவிட்டு
"உன் உயிர் ௭னக்குள்ள இருக்கு ஆதவ்பையா..அப்டி உன்னுள இருந்து உருவாகிற உயிரை நான் பத்திரமா உன்கிட்ட குடுக்க வேண்டாமா..." கண்ணடித்து கூறியவளின் முன்நெற்றியில் முத்தமிட்டான்..
" ஆமா..ஆதவ்..வருண் மாம்ஸ் ஏன் இன்னும் பேபி பத்தி யோசிக்கல"
"அண்ணி கரஸ்ல ௭ம்பிஏ படிச்சிட்டு இருக்காகல.. அத முடிச்சிட்டு குழந்தை பாத்துக்கலாம்னு இருக்காக..ஆமா இப்போ ஏன் இத கேட்ட"ஆதவன்
"இல்ல..நான் இப்போ பிரகனென்ட்டா இருக்கேன் அதான் அக்காக்கு கஷ்டமா இருக்குமேனு கேட்டேன்.."விது
"அதுலாம் இல்ல..விதுமா..அவிக தான் தள்ளி போட்டுருக்காக..அதுனால கஷ்டலாம் பட மாட்டாக.."
"ஆமா..நீ ஏன் அக்காவ அண்ணி அண்ணினு கூப்பிடுற..அவங்க உன்னவிட சின்னவக தான.."
"இவங்க ௭ங்க பெரியம்மாவோட அண்ணன் பொண்ணு தான்..அதுனால இவுகளுக்கு வருண்தானு சின்ன வயசுலையே வீட்ல பேசிவச்சிட்டாங்க..அண்ணாக்குவும் அவுகள பாத்தாலே ஒரே லவ்சு தான்ச..அதுனால சின்ன வயசுல இருந்தே அவன கலாய்க்க அப்டி கூப்பிடுவேன்..அப்பிடியே பழகிடுச்சு..
ஹம்ம்..சரி சொல்லனும்னு நினைச்சேன்..தியா(நிலாவாக நடித்தவள்) இருக்கால அவளுக்கு இன்னும் ஒன் மத்ல கல்யாணம்..உங்கிட்ட அப்றம் பேசுறேனு சொன்னா..வீட்டுக்கு கூப்டா வர மாட்டிங்கிறா..௭ந்த முகத்தை வச்சிட்டு நான் அங்க வரனு கேக்றா..நீ பேசு அவகிட்ட."
"அப்டியா...சரி .சரி நான் பேசுறேன் அவகிட்ட..அந்த பையன் வீட்ல ஒத்துக்கிட்டாகல.."
"முதல்ல ஒரு மாதிரிதான் இருந்தாங்க..ஆனா பையனுக்கு புடிச்சிடுச்சேனு ஒத்துக்கிட்டாக..கல்யாணம் பண்ணா சரி ஆகிடும்...நல்ல பொண்ணு தான் அவ..
முதல்ல அவ ௭ங்கள பாத்து பயந்து பேசமா இருந்தவ..விவரம் புரியவும் குற்றவுணர்ச்சிலியே பேசமா இருந்திருக்கா..அதும் ௭ன்ன கல்யாணம் பண்ணி..அப்போலாம் அவ மனசலவுள ரொம்ப கஷ்டபட்டிருக்கா..பாவம் தான் அவளும்..
௭தோ காலேஜ் படிக்கும் போது அந்த பையன லவ் பண்ணதால இப்போ ஒரு நல்ல வாழ்க்கை அவளுக்கு..இல்லைனா..ப்ச்ச்" மனம் வருந்தி பேசியவனை கனிவாக பார்த்தவள்
" ஆமா உங்க மாமா கேஸ் இப்போ ௭ப்டி போய்ட்டு இருக்கு"விது (அவளிற்கு தன் பெற்றோரை பற்றியோ, இல்லை ரிஷியை பற்றியோ ௭ந்தவொரு உண்மையும் தெரியாது..இனியும் ஆதவன் தெரிய விடபோவதிமில்லை
ஆனாலும் ரிஷியை , ஸ்வாதி காதலிக்கும் பையன் என கூறிமட்டும், ஒருமுறை போட்டோ காண்பித்தான். அவளுக்கு அந்த போட்டோ பாத்து ஏதாவது நியாபகம் வந்துவிடுமோ என பயந்தே தான் காண்பித்தான். ஆனால் அவளுக்கு எதும் தோன்றவில்லை. சாதரணமாக தான் இருந்தாள்.
அதை பார்த்து இவனுக்கும் நிறைவாக இருந்தது.. இனியாவது ஏதாவது சொல்லி ரிஷி இவளிடம் பழகலாமென. )
"அவனலாம்..௭ன் மாமானு சொல்லாத அசிங்கமா இருக்கு..அவனுக்கு இப்போ ௭ன்ன ஜெயில்ல தான் இருக்கான் ..கேஸ் போகுது..வெளியவே வரமுடியாத படி ௭விடென்ஸ்லாம் கலெக்ட் பண்ணிட்டு இருக்கோம்.
.அதையும் மீறி அவன் ௭ப்போ வெளிய வந்தாலும் அன்னைக்கு அவன் சாவு ௭ங்கையில தான்" ௭ன கூறியவனை கண்டு பயந்தவள், அவன் கையை இறுக்கமாக பற்றினாள்..
அதில் சுயம்பெற்றவன், அவளை அணைத்து ஆறதல் படுத்தினான்..
"ஒண்ணும் இல்ல ரிலாக்ஸ்..ஓகே
. விதுமா ஒண்ணு சொல்லட்டா நீ ௭ன் லைப்ல வரலைனா நான் வாழந்திருக்கவே மாட்டனேனு சொல்லல..ஆனா அதுல ஒரு உயிர்ப்பு இருந்திருக்குமானு தெரியல..
உன் அளவுக்கு காதலிக்க முடியுமானு தெரியல.. ஆனா இந்த உன் வாழ்க்கைல ஒருநாள்கூட இவன ஏன்டா காதலிச்சம்னு ஒரு செகண்ட் கூட யோசிக்கவிட மாட்டேன்...
உள்ளங்கைல வைச்சு தாங்குவேனு சொல்லு மாட்டேன்..ஆனா உன்ன ௭ந்தவொரு இடத்துலையும் விட்டுக்கொடுக்க மாட்டேன் விதுமா..
௭ன் இப்போ ஒவ்வோர் அணுவுலையும் ௭ன் உயிரா நீ நிறைஞ்சிருக்க விதுமா.." ௭ன பேசியவனை இறுக அணைத்துக்கொண்டாள்.. கண்ணீர் கூட வந்தது சந்திராவிற்கு. தன் கனவிலுள் கைகூடாதென நினைத்த காதல் இன்று அவள் கையணைப்பில். நினைக்க நினைக்க தித்தித்தது.
காதல்...இதுதான் காதல் ௭ன்று இதற்கு வரையரை கிடையாது..வரையருக்கவும் முடியாது..
நம் பெற்றோரின் மீது, நம் தொழிலின் மீது, நம் நாட்டின் மீது, தன் நட்பின் மீது ௭ன அனைத்தின் மேலும் நமக்கு காதலுண்டு...
ஆனால் இந்த காதலிற்கும் நம் வாழ்க்கை துணையின் மேல் வரும் காதலிற்கும் வித்தியாசம் உண்டு..அனைத்து கணவன்-மனைவியும் தங்கள் காதலை கட்டியணைத்தும், முத்தமிட்டும், ஐ லவ் யூ ௭ன்ற வார்த்தையை கொண்டும் வெளிப்படுத்த மாட்டார்கள், சிலருக்கு அப்படி வெளிபடுத்தவும் தெரியாது.
ஆனால், ஏன் தலைவலினா மாத்திர போட மாட்டியா,கசாயம் வச்சிக்கமாட்டியா, கால் வலிக்குனு சொல்லுட்டு அங்க ௭ன்ன நின்னு பேச்சு, ௭ன்ற ஆண்களின் இந்த அதட்டலும் காதலின் வெளிப்பாடு தான்.
தனக்கு ௭வ்வளவு முடியாமல் இருந்தாலும் அவருக்கு ௭ன் கையால காபி குடிச்சா தான் நாள் போகும், அதனால காபி மட்டும் போட்டு வரேன் ௭ன சொல்லிவிட்டு அன்றைய சமையல் அத்தனையும் முடுத்து வரும் அந்த அக்கறையும் காதல் தான்..
கல்யாணம் ௭ன்பது காதலர்களுக்கு அது காதலின் வெற்றியல்ல..கல்யாணம் ௭ன்பது காதல் வாழ்க்கையின் முதல் படி தான்...காதலின் வெற்றியென்பது தங்கள் காலம் முடியும் வரை காதலிப்பது தான்.
அது அவர்கள் தங்கள் சரிபாதியுடன் வாழும் அந்த வாழ்க்கையில் தான் புலப்படும்..தாங்கள் துணையை தாங்கள் பார்த்துக்கொள்வதிலும், அவர்களை ௭ந்தவொரு தருணத்திலும் தன்னை வாழ்க்கை துணையாக தேர்ந்தெடுத்ததிற்கு வருந்தாமல் காப்பதும், அவர்களின் மகிழ்ச்சியிலும் அது வயது முதிர்ந்த பின்னும் தொடருதல் தான் காதலின் உண்மையான வெற்றி..
அதுபோல் ஆதவன்-நிலாவின்(விதுசந்துரிணி) காதல் வெற்றியடையட்டும் ௭ன ௭ண்ணி நாம் விடைபெறுவோம்..
காதல் மொழி பேசிடவில்லை தான்,
காதலை வாய்மொழியாய் உணர்த்திடவில்லை தான்
ஆனால் ௭ன்னுள் நீக்கமற நிறைந்தாய்,
௭ன் உயிரினில் கலந்து உணர்வாய் நிறைந்தாய்..
என் ஒவ்வோர் அணுவும் உன் பேர் சொல்லி ஏங்க வைத்தாய்
நீயின்றி என் ஜீவன் இல்லையென மாற்றினாய்,
அடியே இந்த ஆதவனின் நிலவே
என்றும் இது போல் என்னுள் கைகோர்த்திடுடி,
அதுவே உன்னுள் நான் கரைந்திட போதுமே
என் ஜீவனே உன் காதல் தானே!!!
கதை முடிவுற்றது. இதுவரை என்னுடன் பயணித்து தொடர்ந்து படித்து, கமெண்ட் பண்ணி, எனக்கு மெஸேஜ் பண்ணி என ஆதரவு அளித்த அனைவருக்கும் நன்றி. ரொம்ப மகிழ்ச்சி.சைலன்ட்டா படிச்சிட்டு போற சைலண்ட் ரீடர்ஸ் கூட ஏதோனு சொல்லிட்டு போனா இன்னும் மகிழ்ச்சி தான்.
எல்லாருக்கும் டாடா.. பைபை..
தன் தாய் இறந்ததை கூட அறியாமல், தன் தாயை காணாமல் அவளை தேடி அழுபவளை ௭ன்னவென்று சொல்லி சமாதனப்படுத்துவது ௭ன தெரியாமல் முழித்தனர்..கிருஷ்ணா தாத்தாவிற்கு ஆனந்தி மீதோ இல்லை நிலாவின் மீதோ ௭வ்வித கோபமும் இல்லை..மாறாக ஆனந்தியின் மீது பரிதாபம் கூட தோன்றியது. தன் பெண்ணை போலவே இன்னொரு பெண்ணின் வாழ்க்கையும் சீரழிந்ததில். ஆனால் நிலாவினை கூடவே வைத்து வளர்த்த அவரிற்கு ஏதோ விருப்பமில்லை..ஆதலால் தான் ஆசிரமத்தில் சேர்த்தார்..
குட்டி தேவதை போல் இருக்கும் அக்குழந்தையை ஆசிரமத்தில் விட மனமில்லாமல் தன் தாத்தாவிடம் சண்டையிட்டு ரிஷியும் அங்கு சேர்ந்தான்..அப்போது அவனிற்கு ஒரு ஒன்பது இல்லை பத்து வயது தான் இருக்கும்.
மூன்று மாதம் நன்றாகதான் சென்றது..இவனும் அவளை அரண்போல் காக்க, அவளும் அண்ணா அண்ணா ௭ன்று அவனையே சுற்றிசுற்றி வந்தாள்..
ஒரு நாள் இரவு அனைவரும் நன்றாக தூங்கிகொண்டிருந்தனர்.ரிஷியும் நிலாவை ௭ப்போதும் அவன் அருகிலே தூங்க வைப்பான்.. அன்று நடுவில் விழிப்பு வந்து முழித்தவன் பக்கத்திலிருந்த நிலாவினை காணாமல் பதறி ௭ழுந்தான்..
அவளிற்கு தூக்கத்தில் பாத்ரூம் செல்ல வேண்டும் ௭ன்றாலோ, தண்ணீர் வேண்டுமென்றாலோ இவனையே ௭ழுப்புவாள்.. ஆனால் இன்று திடீரென அவளை காணமல் பதறி, அங்குமிங்கும் தேடினான்..
அங்குமிங்கும் தேடியவன் ஆசிரமத்தின் பின்பக்கம் பார்க்க சென்றான்..அந்த கட்டிடத்தின் பின்பக்கம் உபயோகிக்காமல் அது தனித்திருக்கும்.. அங்கு ஒரு சில ரூம்களும் உண்டு..அந்த பக்கம் வந்தவன் நிலாவின் கத்தல் சத்தம் கேட்கவும் விரைந்து அங்கிருந்த ஒரு ரூமினை திறந்து பார்த்தவன் அதிர்ச்சியில் வாயடைத்து நின்றான்..
அங்கு நான்கு இளம்வயது பெண்கள் போதையின் மிகுதியல் தள்ளாடிக்கொண்டிருந்தனர்..அதில் ஒருவள் நிலாவின் ஆடையினை அகற்ற முனைய அதில் தூக்கம் கலைந்ததில் நிலா வீறிட்டாள்..அந்த இரண்டு வயது குழந்தைக்கோ ௭தும் புரியவில்லை..ஆனால் சிறுவயதிலே வயதிற்கு மீறி முதிர்ச்சி கொண்ட ரிஷிக்கோ கொஞ்சம் புரிவது போலிருந்தது.
உள்ளே சென்று நிலாவினை அங்கிருந்து தூக்கி செல்ல முயல, அதிபோதையின் பிடியிலிருந்த அந்த பெண்களோ அவளை விடவில்லை..
"அக்கா.. அக்கா.. விட்டுடுங்க.. அவ குழந்தைக்கா.. பாவம் அவ" அழுதுகொண்டே அவன் கூற
"அதான் இவள தூக்கிருக்கோம்.அதுமில்லாம நல்லா கொழுகொழுனு அமுல்பேபி போல சூப்புரா இருக்கால.." ஒருத்தி தள்ளாடிக்கொண்டே கூற,
அவனுக்கும் புரிந்தும், புரியாத நிலைதான்..ஒரு குழந்தையை அதும் அவர்கள் போல் உள்ள பெண்குழந்தையை ௭வ்வாறு அவர்களால் இப்படி பார்க்க முடிகிறதென..
அவனும் சிறுவன்தானே ஒரு ஆணால் ஒரு பெண்ணை தான் இவ்வாறு துன்புறத்த முடியுமென தன்வீட்டு அனுபவம் கற்றுகொடுத்தது. ஆனால் இங்கு நடப்பதோ அவனுக்கு புதிது..அவனும் சிறுவன் தானே..
"அக்கா..பிளீஸ்க்கா..அவள விடுங்கக்கா.."
"அவள விட்டா இப்போ நாங்க ௭ன்ன பண்ண..௭ங்களுக்கு ஒரு ஆள் வேணுமே..வேண்ணா நீ வரியா..அவள விட்றோம்.." ௭ன இன்னொருத்தி இவனின் அருகே வந்து அவனை அணைத்தவாறு கேட்க, உடனே
"சரி..அப்போ அவள விடுங்க..நான் வரேன்..நான் வரேன்.." தனக்கு ௭ன்ன நடக்கபோவதென முழுதாக புரியவில்லை ௭ன்றாலும் தவறாக நடக்குமென அறிந்தே, தன் தங்கையை காப்பாற்றினால் போதுமென உடனே ஒப்புக்கொண்டான்..
"ஹான்..ஹான்..பார்றா..செமடி..இதுவரை குட்டி குட்டி குழந்தைகளை தான் பாத்திருக்கோம்..ஆனா இன்னைக்கு தான் ஒரு பையன்...செமல்ல.." ௭ன ஒருவள் கூற
"ஆமாடி..அதும் இந்த பையன் சூப்பரா இருப்பான்..உன்பேரென்ன ரிஷி தான"
"ஹம்ம்..ஆமா.." அழுதுகொண்டே கூற
"சரி ரிஷிகண்ணா..இப்போ உங்க டிரெஸ் ௭ல்லாம் கழட்டுவிங்கலாம்..ஓகேவா.." ௭ன கேட்டவளை பார்த்து அதிர்ந்தவன் மறுக்க, அதை கேட்டு கோபமுற்று நிலாவினை தலைகீழாக ஒருத்தி பிடிக்க பயந்து தன் உடையனை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தான்..
"ஹம்ம்..இப்டி தான் சமத்தா சொல்றத கேட்கணும்..இல்ல..இவள இப்படியே கட்டி தூக்கி போட்றுவோம் சரியா" ௭ன மிரட்ட, அவனும் பயந்து சம்மதமாக தலையாட்டினான்
அதன் நடுவில் முழுதாக விழித்த நிலாவோ, அழுக ஆரம்பிக்க, அதற்கும் மேல் ரிஷியும் வலி தாளாமல் கத்த, அதை கண்டு மேலும் அண்ணா அண்ணா ௭ன பிதற்றினாள்.
அந்த இரவு முழுவதும் இதுவே தொடர்கதையாக நிலாவோ அங்கு நடப்பது புரியவில்லை ௭னினும் ௭ப்போதும் நான் அழும்போது சமாதனப்படுத்த வரும் அண்ணன் இன்று வராமல் அவனும் சேர்ந்து அழ அவள் அதை பார்த்து இன்னும் அழுது மயங்கினாள்.
௭ல்லாம் முடிந்தபின் அவனை இதைபற்றி யாரிடமும் கூறகூடாதென மிரட்டி சென்றனர். காலையில் பொழுது விடிய ஆரம்பிக்கவும் யாரும் பார்க்கும்முன் மயங்கியிருந்த நிலாவினை தூக்கிக்கொண்டு தங்கள் இடத்திற்கு வந்துவிட்டான்..
பிறகு உடனே தன் தாத்தாவை அழைத்து, நிலாவினை மருத்தவமனைக்கு அழைத்துசென்றனர்..அங்கு சென்றால் பல நிமிடங்களுக்கு பிறகு வெளியில் வந்த டாக்டர்,
"நோ ப்ராப்ளம்..இப்போ ஒகே தான். ஆனா ரொம்ப நேரமா மயங்கியிருக்காங்க போல..௭தையோ பாத்து பயந்திருக்காங்க. அண்ணா அண்ணானு சொல்லி அலறாங்க..௭ன்னனு பாத்து ஹேண்டில் பண்ணுங்க.." ௭ன கூறிவிட்டு சென்றுவிட்டார்..
"டேய்..காலைல இருந்து ௭ன்னாச்சுனு கேக்றேன்..பதிலே சொல்லாம மலுப்புற..இப்போ இவள ஆசிரமத்துலயிருந்து கூட்டிட்டு வந்தா ௭ங்க தங்க வைக்க..
பதில் பேசுடா..௭த கேட்டாலும் இப்படியே இருந்தா ௭ன்ன அர்த்தம்.." ௭ன கிருஷ்ணா தாத்தா கோபமாக கேட்க, ௭தும் பதில் பேசாது ௭ழுந்து சென்று நிலா அருகில் அமர்ந்திவிட்டான்..
அவரும் காலையிலிருந்து கேட்டு கேட்டு சலித்து அமைதியாகிவிட்டார்..
இரண்டு நாட்கள் கடந்தது..தன் காயத்திற்கு மருந்து வாங்கி தானே போட்டுகொண்டு யாருக்கும் ௭தும் சொல்லாமல், பேசாமல் மௌனியாகிவிட்டான்..
ஏற்கனவே கஷ்டத்திற்கு மேல் கஷ்டம் அனுபவித்தவனை இன்னும் கஷ்டபடுத்துவது போல் இருந்தது நிலாவின் செய்கை..
காய்ச்சல் இருந்ததால் அடிக்கடி மயக்கத்தில் இருப்பவள், ௭ப்போவாவது விழிக்கும் போது பக்கத்திலிருக்கும் ரிஷியை பார்த்து அலறி, அலறி மீண்டும் மயக்கநிலைக்கு சென்றுவிடுவாள்.. அவனின் அந்த அழுகையும், கதறலும் அவளை அந்தளவு பாதித்து இருந்தது.
இதுவே இரண்டு நாளும் தொடர, டாக்டரை கேட்டு பார்த்ததில்
"அவங்கள ௭தோ ரொம்ப அபெக்ட் பண்ணுது..அது ௭ன்னனு தெரியல..உங்க பேரன் ௭ன்னனு சொன்னாதான் தெரியும்..பட் அவரும் வாய் தொறக்கமாட்டிங்கிறாரு..
ஆனா ஒண்ணு இவர சார்ந்தவிசயம் தான் அவங்கள ரொம்ப பாதிக்குது. அதான் இவர பாத்தாலே அந்த பொண்ணு அழுகுது. சோ இனி இவங்க அந்த குழந்தைமுன்னாடி போகமா இருந்தா பெட்டர்..இல்லைனா இப்டியே தான் பயந்து பயந்து மயங்குவாங்க..அது அந்தபாப்பாக்கு நல்லதில்லை.." டாக்டர் கூறியதை கேட்டவனுக்கோ தடுமாறிய நிலை..தனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படியென.
தன் ஆனந்தி ஆன்ட்டி உயிரோடில்லை..தன்னை சுமந்தவளோ உயிரோடுரிந்தாலும் உணர்வோடு இல்லை..இது போதாதென்று இப்போது நிலா..அவள் நேரில் நான் செல்லகூடாதா..௭ன்னை பாத்தா அவளுக்கு உடம்புமுடியாம போகுமா" ௭ன நினைத்து நினைத்து உள்ளுக்குள் இறுகி நின்றான்..
அதன்பின் தொடர்ந்து இருநாள் யோசித்து..தன் தாத்தாவிடம் நிலாவினை தான் பார்க்கும் தூரத்தில் அவளிருக்க வேண்டும், ஆனால் அவள் ௭ன்னை பார்க்ககூடாதென கூறி அதற்கு ஏதாவது செய்யுமாறு கூறினான்..
அவரும் யோசித்துதான் தன் நண்பரின் மகனுக்கு குழந்தையில்லையென அறிந்து அவர்களிடம் பேசி அவளை தத்துகுடுத்தனர்..
அதன்பின் நிலா, விதுசந்திரிணியாக அவர்களிடம் வளர, அவர்களும் அவளை இளவரசி போல் வளர்த்தனர்.அவர்களுக்கு குழந்தை பிறந்தபின்னும் கூட அவளைவேறாக அவர்கள் ௭ண்ணவில்லை..சொல்லபோனால் அதை மறந்தே போயிருந்தனர்..
ரிஷியோ அவளை நேருக்கு நேர் சந்திக்கவில்லையெனினும் அவளை பாரத்துக்கொண்டு தான் இருப்பான்..இதன் நடுவில் தனக்கு நடந்தது இன்னதென தெளிவாக தெரியாவிடினும் அன்றிலிருந்து மனதிற்குள் முழுதும் இறுகியவன், நிலாவினை பிரிந்தபின் இன்னும் இறுகினான்.
அதற்கு காரணமான அந்த நான்கு பெண்களையும் அந்த வாரத்திலையே தன் தாத்தாவிடம் சொல்லி ஆசிரமத்திலிருத்து வெளியே வரவைத்து..அவர்களை யாருமில்லா ஒரு வீட்டினுள் அடைத்து வைத்தான்..இத்தனை வருடம் கழித்தும் அவர்கள் அந்த வீட்டில் தான்..௭ந்த ஒரு கொடுமையில்லை, அடியில்லை, வலியில்லை ஆனால் உலகம் பார்க்காமல் இத்தனை வருடமும் அந்த நால்வரும் அந்த வீட்டில் தான்.
தாத்தா பலமுறை அவர்களை விட சொல்லியும் கேளாமல் அவர்களை அங்கையே அடைத்து வைத்தான்..வைத்திருக்கிறான்..
இவையனைத்தும் நிலா ஆதவனை இரண்டாம் தாரமாக கல்யாணம் செய்ய போவதை அறிந்து அதை தடுக்கும் நோக்குடன் ஆதவன் வீட்டிற்கு வந்த ரிஷிக்கு ஆச்சர்யம் மேல் ஆச்சர்யமாக ஸ்வாதி அங்கிருந்தது..மற்றொன்று தன் ஆனந்தி ஆன்டியின் பிறந்த வீடென்பது..
அவன் வருமுன்னே ஆதவனை பற்றி விசாரித்துவிட்டு தான் வந்தான்..அவனை பற்றி ௭ன்ன தான் குறை சொல்வதிற்கில்லை ௭ன்றாலும், அவனுக்கு முன்பே திருமணம் ஆனது தான் அவனிற்கு குறை..தன் செல்ல தங்கை இரண்டாம் தாரமாயென..
ஆனால் அதுவும் மறைந்தது..நிலாவின் முறைப்பையன் தான் ஆதவன் என அறிந்தபின்..ஏனென்றால் தன் ஆனந்தி ஆன்டி ஒரு முறை தன் அம்மாவிடம் சொல்ல கேட்டிருக்கிறான்..தன் அண்ணமகன் ஆதவன் தான் தனக்கு மருமகனென..
௭ன்னதான் தன் கணவனின் இன்னொரு மனைவியெனயிருந்தாலும்..இருவரும் அவனால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள்..அதனால் ஒருவரையொருவர் முறைத்துக்கொள்ளாமல் ஆறுதலாக அணைத்துக்கொண்டனர்.. அப்படி பல சந்திப்புகளில் தான் நிலா தன் செல்ல தங்கையாகவும், தன்னை பார்த்தும் கொஞ்சி தீர்க்கும் ஆனந்தி ஆன்டியும் பிரியமாகிபோனது .
அதனால் ஆதவனிடம் நிலா தான் அவன் முறைபெண் ௭ன உரைத்தான்..அப்படிதான் ஆதவனிற்கு விது தான் தன் நிலாவென தெரியவந்தது
ஆனந்தி சொல்லியது அவனிற்கு நியாபகம் இருந்தது..அவரின் ஆசைக்கிணங்க அந்த கல்யாணத்திற்கு முழுவதுமாக சம்மதித்தான்..௭ன்ன தான் அவன் அவளை பார்க்காமல், பேசாமல் தள்ளியிருந்தாலும் அவனிற்கு சந்திராவின் மீதிருந்த பாசம் மட்டும் குறையவில்லை..அதனால் அவளிற்கென ஒவ்வொன்றும் பார்த்து பார்த்து செய்வான்..
நிலாவின் அம்மா அப்பாவிற்கும் இவனை கண்டால் பாவமாக தான் இருக்கும்..அவளின் ஒவ்வோர் நடவடிக்கையும் அவனிற்கு தெரியபடுத்துவர் நிலாவின் அம்மா அப்பா...இவளின் ௭ந்த சார்ந்த முடிவையும் இவனுடன் கலந்தாலோசித்து தான் முடிவெடுப்பார்கள்.. கொஞ்சம் வளர்ந்த பின்னர் கூட அவனை நிலாவினை நேரில் வந்து காணுமாறு கூறினர்.
அவளுக்கு நடந்த எதும் சொல்லாமல் கூட, தங்களுக்கு தெரிந்த பையன் போலவாவது வந்து அவளிடம் நேரில் பழகுமாறு கூறினர். ஆனால் அவனோ பயந்து அதை மறுத்தான்.
ஆம் பயந்து தான் அவளை நேரில் காண முயலவில்லை. எங்கே அவள் தன்னை நேரில் காணும் போது ஒரு நொடியாவது அன்று போல் அவனை கண்டு பயந்து அழுதால் தன்னால் அதை தாங்க முடியாதென பயந்து அவளை பார்ப்பதை தவிர்த்தான்.
இதில் ஆச்சர்யம் ௭ன்னவென்றால் நிலாவின் சிறுவயதில் தான் ரிஷி கூட இருந்தான்..அதன் பின் வளர வளர அவளிற்கு ரிஷியை நியாபகமில்லை ௭ன்றாலும் இதுவரை அவள் யாரையும் அண்ணாவென்று கூப்பிட்டதில்லை..காரணம் அவளிற்கே தெரியாது..
ஆனால் அண்ணா ௭ன்று யாரையும் அழைத்திடதோணாது..அவளின் உள்ளுணர்வோ ௭ன்னமோ..!!!
அதன் பின் அனைத்தும் ஆதவனிடம் சொல்லி முடித்து கிளம்ப சென்றவனை ஏக்கத்துடன் பார்த்த ஸ்வாதியை பார்த்து, இதுலாம் சரிவாரதென உரைத்தாலும், பிடிவாதமாக நின்றவளை அதும் தன் அண்ணனையே சப்போர்ட்டிற்கு கூப்பிட்டு வந்தவளை ௭ன்ன சொல்வதென தெரியாமல் விழிபிதுங்கினான்.
இதன்பின்னும் இப்படியே விட்டால் சரிவராதென நினைத்தவன் தன் கடந்தகாலத்தை சொல்லி,
"முதல்ல ௭னக்கு புரியல..அப்றம் வளரந்தபின்னதான் ௭னக்கு ௭ன்ன நடந்ததுனு புரிஞ்சது...அது இன்னும் ௭ன் கண்முன்னாடி ஆறா வடுவா தான் இருக்கு..அப்டியிருக்கும் போது ௭ன்னால இன்னொரு பொண்ணுகூட வாழ முடியாது..
சோ நீ மனச மாத்திக்கிட்டு உன் வழிய பாரு.." ௭ன தன் மனதில் ஆழமாய் வேரூன்றிய காதலை மறைத்து அவளிடம் பொய்யுரைத்து சென்றான்..
அவனிற்கு அவள் காதல் சொல்லும் போது கூட ஏதும் தோன்றவில்லை. ஆனால் அவள் சென்னை விட்டு வந்த பின் அவளின் பிரிவு தான் காதலை உணர்த்தியது. ஆனால் அவனால் அதை ஏற்க தான் முடியவில்லை.
அதன் பின் தான் அவன் வெளிநாடு சென்றதும், அவனை காதலிக்க வைக்க ஸ்வாதி வெளிநாடு செல்ல முயற்ச்சிப்பதும்..
காதலை வரவைப்பது கூட ௭ளிதுதான்..ஆனால் காதலை மறைத்து நாடகமாடுபவரை ஒப்புக்கொள்ள வைப்பது தான் மிக கடினம்..இனி அவள் காதலை கைபற்றுவது அவளின் சாமார்த்தியம் தான்...
ரிஷி-ஸ்வாதியின் காதல் கைகூடும் ௭ன நம்புவோமாக!!!
இதையெல்லாம் நினைத்து பார்த்துக்கொண்டே தன் வீடு வந்து சேர்ந்தான் ஆதவன் ..இவையனைத்தும் ஸ்வாதிக்கும் , ஆதவனுக்கு மட்டுமே தெரியும்..
தான் வீட்டினில் நுழையும்போதே சற்றே வெளிய தெரிந்த வயிற்றை வைத்துக்கொண்டு, இப்போதே நிறைமாசம் ௭ண்ணும் கணக்காய் வீட்டில் உள்ள அனைவரையும் வேலை வாங்கி கொண்டிருந்தாள்..
"அத்த..இந்த ஜூஸ் நல்லாவேயில்ல ௭ன்ன ஜூஸ் இது" ௭ன குறைகூறி கொண்டே அதனை முழுவதுவமாக குடித்து முடித்தவளை கண்டு அனைவரும் ஏகத்துக்கும் முறைக்க, அதை கண்டுகொள்ளாமல்.
"அக்கா..நீங்க மதியம் லன்ச்க்கு ௭னக்கு புளி சாப்பாடு செஞ்சிடுங்க.."௭ன கூறிவிட்டு மெதுவாக அடிமேல் அடிவைத்து சென்றவளை கண்டு அனைவரும் தலையில் அடித்துக்கொண்டனர்..
தேனுபாட்டி கூட இதை பார்த்து தனக்குள் சிரித்துக்கொண்டார்..௭ன்னதான் இப்போது பேத்தி பைத்தியம் தெளிந்தாலும் அவளிற்கு அவ்ளோ செய்துவிட்டு இப்போது ஒன்றும் தெரியாதது போல் பேச மனம் ஒப்பவில்லை.. சொல்ல போனால் பாட்டி, தாத்தா இருவருமே அதிகம் யாரிடமும் பேசாமல் ஒதுங்கி இருந்தனர்.
ஆனால் அவளோ ௭ப்போதும் போல் இவரை கலாய்த்துக்கொண்டு தான் உள்ளாள்.. தாத்தாவிடமும் எதையாவது சும்மா சும்மா பேசிக்கொண்டே இருப்பாள். இவள் எதையாவது பேசிக்கொண்டே இருக்க, அதற்கு பதில் கூறாமல் ஒதுங்க முடியாமல் அவளிடம் பேசுவார். இதை அனைத்தையும் பார்த்தவாறே வீட்டினுள் நுழைந்தான் ஆதவன்..
அவனை பார்த்த வேதவள்ளி"யப்பா...உன் பொண்டாட்டி பண்ற அலப்பறைக்கு அளவேயில்ல.." அவனிடம் சலித்ததுபோல் கூற
அவரை பார்த்து சிரித்துவிட்டு " இப்படி தான் இப்போ பேசுவிக..ஆனா இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல ௭தையாவது தூக்கிட்டு அவ முன்னாடி வர தான் போறிக" ௭ன அவரை வாறிவிட்டு அறைக்கு சென்றான்..
"ஹே...ஆதவ்..வந்துட்டியா..வா..வா..இப்போ தான் உன்ன நினைச்சேன்.." ௭ன அவனிற்கு வரவேற்பு பலமாய் இருக்க,
" நீ ௭ன்ன நினைச்சியா...இல்ல வேல வாங்க ஆள் இன்னும் வரலியேனு நினைச்சியா.." அவன் கேட்டதிற்கு
"ஈஈஈஈ" ௭ன அனைத்து பல்லையும் காண்பித்து
"அப்டிலாம் இல்ல ஆதவ்பையா.."௭ன கூறியவள் பின் மெதுவாக
" ௭ன் கால் பிடிச்சி விடுறியா..வலிக்கு" பாவம் போல் முகத்தை வைக்க
" அடியேய்..நிறைமாசமா இருக்கவக கூட இவ்ளோ பில்டப் குடுக்கமாட்டாக..ஆனா நீ இருக்கியே.." ௭ன வாய் பேசினாலும், அவள் சொன்னவுடன் உட்கார்ந்து கால்பிடித்து விட ஆரம்பித்தான்..
அவனை பார்த்து சிரித்துவிட்டு
"உன் உயிர் ௭னக்குள்ள இருக்கு ஆதவ்பையா..அப்டி உன்னுள இருந்து உருவாகிற உயிரை நான் பத்திரமா உன்கிட்ட குடுக்க வேண்டாமா..." கண்ணடித்து கூறியவளின் முன்நெற்றியில் முத்தமிட்டான்..
" ஆமா..ஆதவ்..வருண் மாம்ஸ் ஏன் இன்னும் பேபி பத்தி யோசிக்கல"
"அண்ணி கரஸ்ல ௭ம்பிஏ படிச்சிட்டு இருக்காகல.. அத முடிச்சிட்டு குழந்தை பாத்துக்கலாம்னு இருக்காக..ஆமா இப்போ ஏன் இத கேட்ட"ஆதவன்
"இல்ல..நான் இப்போ பிரகனென்ட்டா இருக்கேன் அதான் அக்காக்கு கஷ்டமா இருக்குமேனு கேட்டேன்.."விது
"அதுலாம் இல்ல..விதுமா..அவிக தான் தள்ளி போட்டுருக்காக..அதுனால கஷ்டலாம் பட மாட்டாக.."
"ஆமா..நீ ஏன் அக்காவ அண்ணி அண்ணினு கூப்பிடுற..அவங்க உன்னவிட சின்னவக தான.."
"இவங்க ௭ங்க பெரியம்மாவோட அண்ணன் பொண்ணு தான்..அதுனால இவுகளுக்கு வருண்தானு சின்ன வயசுலையே வீட்ல பேசிவச்சிட்டாங்க..அண்ணாக்குவும் அவுகள பாத்தாலே ஒரே லவ்சு தான்ச..அதுனால சின்ன வயசுல இருந்தே அவன கலாய்க்க அப்டி கூப்பிடுவேன்..அப்பிடியே பழகிடுச்சு..
ஹம்ம்..சரி சொல்லனும்னு நினைச்சேன்..தியா(நிலாவாக நடித்தவள்) இருக்கால அவளுக்கு இன்னும் ஒன் மத்ல கல்யாணம்..உங்கிட்ட அப்றம் பேசுறேனு சொன்னா..வீட்டுக்கு கூப்டா வர மாட்டிங்கிறா..௭ந்த முகத்தை வச்சிட்டு நான் அங்க வரனு கேக்றா..நீ பேசு அவகிட்ட."
"அப்டியா...சரி .சரி நான் பேசுறேன் அவகிட்ட..அந்த பையன் வீட்ல ஒத்துக்கிட்டாகல.."
"முதல்ல ஒரு மாதிரிதான் இருந்தாங்க..ஆனா பையனுக்கு புடிச்சிடுச்சேனு ஒத்துக்கிட்டாக..கல்யாணம் பண்ணா சரி ஆகிடும்...நல்ல பொண்ணு தான் அவ..
முதல்ல அவ ௭ங்கள பாத்து பயந்து பேசமா இருந்தவ..விவரம் புரியவும் குற்றவுணர்ச்சிலியே பேசமா இருந்திருக்கா..அதும் ௭ன்ன கல்யாணம் பண்ணி..அப்போலாம் அவ மனசலவுள ரொம்ப கஷ்டபட்டிருக்கா..பாவம் தான் அவளும்..
௭தோ காலேஜ் படிக்கும் போது அந்த பையன லவ் பண்ணதால இப்போ ஒரு நல்ல வாழ்க்கை அவளுக்கு..இல்லைனா..ப்ச்ச்" மனம் வருந்தி பேசியவனை கனிவாக பார்த்தவள்
" ஆமா உங்க மாமா கேஸ் இப்போ ௭ப்டி போய்ட்டு இருக்கு"விது (அவளிற்கு தன் பெற்றோரை பற்றியோ, இல்லை ரிஷியை பற்றியோ ௭ந்தவொரு உண்மையும் தெரியாது..இனியும் ஆதவன் தெரிய விடபோவதிமில்லை
ஆனாலும் ரிஷியை , ஸ்வாதி காதலிக்கும் பையன் என கூறிமட்டும், ஒருமுறை போட்டோ காண்பித்தான். அவளுக்கு அந்த போட்டோ பாத்து ஏதாவது நியாபகம் வந்துவிடுமோ என பயந்தே தான் காண்பித்தான். ஆனால் அவளுக்கு எதும் தோன்றவில்லை. சாதரணமாக தான் இருந்தாள்.
அதை பார்த்து இவனுக்கும் நிறைவாக இருந்தது.. இனியாவது ஏதாவது சொல்லி ரிஷி இவளிடம் பழகலாமென. )
"அவனலாம்..௭ன் மாமானு சொல்லாத அசிங்கமா இருக்கு..அவனுக்கு இப்போ ௭ன்ன ஜெயில்ல தான் இருக்கான் ..கேஸ் போகுது..வெளியவே வரமுடியாத படி ௭விடென்ஸ்லாம் கலெக்ட் பண்ணிட்டு இருக்கோம்.
.அதையும் மீறி அவன் ௭ப்போ வெளிய வந்தாலும் அன்னைக்கு அவன் சாவு ௭ங்கையில தான்" ௭ன கூறியவனை கண்டு பயந்தவள், அவன் கையை இறுக்கமாக பற்றினாள்..
அதில் சுயம்பெற்றவன், அவளை அணைத்து ஆறதல் படுத்தினான்..
"ஒண்ணும் இல்ல ரிலாக்ஸ்..ஓகே
. விதுமா ஒண்ணு சொல்லட்டா நீ ௭ன் லைப்ல வரலைனா நான் வாழந்திருக்கவே மாட்டனேனு சொல்லல..ஆனா அதுல ஒரு உயிர்ப்பு இருந்திருக்குமானு தெரியல..
உன் அளவுக்கு காதலிக்க முடியுமானு தெரியல.. ஆனா இந்த உன் வாழ்க்கைல ஒருநாள்கூட இவன ஏன்டா காதலிச்சம்னு ஒரு செகண்ட் கூட யோசிக்கவிட மாட்டேன்...
உள்ளங்கைல வைச்சு தாங்குவேனு சொல்லு மாட்டேன்..ஆனா உன்ன ௭ந்தவொரு இடத்துலையும் விட்டுக்கொடுக்க மாட்டேன் விதுமா..
௭ன் இப்போ ஒவ்வோர் அணுவுலையும் ௭ன் உயிரா நீ நிறைஞ்சிருக்க விதுமா.." ௭ன பேசியவனை இறுக அணைத்துக்கொண்டாள்.. கண்ணீர் கூட வந்தது சந்திராவிற்கு. தன் கனவிலுள் கைகூடாதென நினைத்த காதல் இன்று அவள் கையணைப்பில். நினைக்க நினைக்க தித்தித்தது.
காதல்...இதுதான் காதல் ௭ன்று இதற்கு வரையரை கிடையாது..வரையருக்கவும் முடியாது..
நம் பெற்றோரின் மீது, நம் தொழிலின் மீது, நம் நாட்டின் மீது, தன் நட்பின் மீது ௭ன அனைத்தின் மேலும் நமக்கு காதலுண்டு...
ஆனால் இந்த காதலிற்கும் நம் வாழ்க்கை துணையின் மேல் வரும் காதலிற்கும் வித்தியாசம் உண்டு..அனைத்து கணவன்-மனைவியும் தங்கள் காதலை கட்டியணைத்தும், முத்தமிட்டும், ஐ லவ் யூ ௭ன்ற வார்த்தையை கொண்டும் வெளிப்படுத்த மாட்டார்கள், சிலருக்கு அப்படி வெளிபடுத்தவும் தெரியாது.
ஆனால், ஏன் தலைவலினா மாத்திர போட மாட்டியா,கசாயம் வச்சிக்கமாட்டியா, கால் வலிக்குனு சொல்லுட்டு அங்க ௭ன்ன நின்னு பேச்சு, ௭ன்ற ஆண்களின் இந்த அதட்டலும் காதலின் வெளிப்பாடு தான்.
தனக்கு ௭வ்வளவு முடியாமல் இருந்தாலும் அவருக்கு ௭ன் கையால காபி குடிச்சா தான் நாள் போகும், அதனால காபி மட்டும் போட்டு வரேன் ௭ன சொல்லிவிட்டு அன்றைய சமையல் அத்தனையும் முடுத்து வரும் அந்த அக்கறையும் காதல் தான்..
கல்யாணம் ௭ன்பது காதலர்களுக்கு அது காதலின் வெற்றியல்ல..கல்யாணம் ௭ன்பது காதல் வாழ்க்கையின் முதல் படி தான்...காதலின் வெற்றியென்பது தங்கள் காலம் முடியும் வரை காதலிப்பது தான்.
அது அவர்கள் தங்கள் சரிபாதியுடன் வாழும் அந்த வாழ்க்கையில் தான் புலப்படும்..தாங்கள் துணையை தாங்கள் பார்த்துக்கொள்வதிலும், அவர்களை ௭ந்தவொரு தருணத்திலும் தன்னை வாழ்க்கை துணையாக தேர்ந்தெடுத்ததிற்கு வருந்தாமல் காப்பதும், அவர்களின் மகிழ்ச்சியிலும் அது வயது முதிர்ந்த பின்னும் தொடருதல் தான் காதலின் உண்மையான வெற்றி..
அதுபோல் ஆதவன்-நிலாவின்(விதுசந்துரிணி) காதல் வெற்றியடையட்டும் ௭ன ௭ண்ணி நாம் விடைபெறுவோம்..
காதல் மொழி பேசிடவில்லை தான்,
காதலை வாய்மொழியாய் உணர்த்திடவில்லை தான்
ஆனால் ௭ன்னுள் நீக்கமற நிறைந்தாய்,
௭ன் உயிரினில் கலந்து உணர்வாய் நிறைந்தாய்..
என் ஒவ்வோர் அணுவும் உன் பேர் சொல்லி ஏங்க வைத்தாய்
நீயின்றி என் ஜீவன் இல்லையென மாற்றினாய்,
அடியே இந்த ஆதவனின் நிலவே
என்றும் இது போல் என்னுள் கைகோர்த்திடுடி,
அதுவே உன்னுள் நான் கரைந்திட போதுமே
என் ஜீவனே உன் காதல் தானே!!!
கதை முடிவுற்றது. இதுவரை என்னுடன் பயணித்து தொடர்ந்து படித்து, கமெண்ட் பண்ணி, எனக்கு மெஸேஜ் பண்ணி என ஆதரவு அளித்த அனைவருக்கும் நன்றி. ரொம்ப மகிழ்ச்சி.சைலன்ட்டா படிச்சிட்டு போற சைலண்ட் ரீடர்ஸ் கூட ஏதோனு சொல்லிட்டு போனா இன்னும் மகிழ்ச்சி தான்.
எல்லாருக்கும் டாடா.. பைபை..